Wielkoformatowy mural Pauliny Włostowskiej pokazujący alternatywną historię odbudowy Starego i Nowego Miasta.

„Spółdzielnia prac malarskich” to opowieść o kolektywnej pracy kobiet, które w ostatniej fazie procesu odbudowy tworzyły dekoracje na ścianach rekonstruowanych kamienic.

Nawiązując do znajdującej się w Muzeum Warszawy realizacji Wojciecha Fangora „Kucie kos”, artystka odchodzi od opowiadania historii przez pryzmat zbrojnych zrywów i narodowych powstań. Przedstawia pełną entuzjazmu część powojennej historii, pokazując czas odbudowy jako okres wielkich zmian, ale też ogromnych nadziei.

Naścienne malowidło Wojciecha Fangora „Kucie kos”, które można dzisiaj oglądać w Muzeum Warszawy, przedstawia scenę kucia broni dla powstańców styczniowych i jest prawdopodobnie największą realizacją artysty znajdującą się w publicznej instytucji.

W pracy Pauliny Włostowskiej narodowo-wyzwoleńcza narracja z dzieła Fangora ustępuje miejsca innej, bliższej życiu stronie powojennej historii – barwnej opowieści o kobietach plastyczkach, które w okresie odbudowy wspólnie zdobiły przestrzenie odradzającego się miasta.

W „Spółdzielni prac malarskich” artystka na nowo opowiada o procesie odbudowy Starego i Nowego Miasta, w szczególności o jego ostatniej fazie, czyli tworzeniu wielkoformatowych dekoracji na ścianach rekonstruowanych kamienic.